آیا از روی شخصیت افراد می توان به فریب کاری آن ها پی برد ؟
این موضوع بستگی به شخصیت شما و یا حتی به شخصیت هر دو طرف رابطه دارد .
نکات کلیدی
- پژوهش ها نشان می دهند که ویژگی های شخصیت هر دو طرف رابطه بیش تر از مشخصات یک نفر ، پیش بینی کننده ی بی وفایی است .
- محیط مشترک زوج ها ممکن است با ایجاد منفی گرایی موجب فریب کاری یکی از همسران شود .
- استثنایی که در یافته ها به دست آمد این است که زنانِ بی وفا بیش تر به برون گرایی تمایل دارند.
بی وفایی در ازدواج ، مساله مشترکی است که در حال حاضر اکثر جوامع و گروه های اجتماعی با آن در گیر هستند . بی وفایی پیش بینی کننده ی از هم پاشیدن رابطه است که به کرات توسط روان شناسان ، به ویژه روان شناسان علاقه مند به حوزه ی رابطه ی جنسی و روابط عاشقانه مورد بررسی قرار گرفته است . به صورت معمول در پژوهش ها بر همسرانی تمرکز شده است که مردانِ رابطه بی وفایی داشتند . به دلیل یافته های متناقض ، اِما آلتگلت و همکاران وی بر آن شدند که روی کردی متفاوت را در بررسی شخصیت همسرانی بی وفا در پیش بگیرند . به نا بر این آن ها ویژگی های شخصیت زوج ها را در سه سال اول بررسی کردند ، این بررسی نه تنها شامل ارز یابی مشخصات همسر بی وفا بود بلکه همسران با وفا نیز مورد ارز یابی قرار گرفتند .
شخصیت هر دو همسر مهم است
در این مطالعه بیش از 200 زوج شرکت کردند . در فاصله ی شش ماه یا یک سال با آن ها تماس گرفته شد و در کنار بررسی بی وفایی ، صفات شخصیتی آن ها مثل روان رنجور خویی ، وظیفه شناسی ، برون گرایی ، گشودگی به تجارب جدید ، توافق جویی و خود شیفتگی هم بررسی شد . در تعریف بی وفایی ، پژوهش گران چنین بیان کردند « داشتن رابطه ی جنسی یا عاطفی با هر کسی به جز همسر در شش ماه گذشته » . در خط پایه و در هر پی گیری ، افراد بی وفایی خود و همسران خود را گزارش می کردند . در کل ، 23 شوهر و 12 زن در گیر بی وفایی شده بودند . شخصیت مرد با بی وفایی آن ها مرتبط نبود . اما نمره ی زنان بی وفا در بعد برون گرایی بیش تر بود . در بررسی صفات شخصیت در هر دو همسر ، نشان داده شد که اگر نمره ی هر دو همسر در بعد روان رنجور خویی یا برون گرایی زیاد باشد ، بیش تر احتمال دارد که آنها درگیر بی وفایی شوند ، اگر زن خود شیفته باشد ، شوهر صرف نظر از ویژگی های شخصیت خود ، بیش تر احتمال داشت که فریب کاری کند .
نویسندگان هشدار دادند که به احتمال زیاد نمی توان نتایج این پژوهش را به زوج های سال خورده ( از نظر سن یا مدت زمان ازدواج ) تعمیم داد . با توجه به این که بی وفایی امری حساس و از لحاظ اجتماعی ممنوع است ، این امکان وجود دارد که میزان آن کم تر از حد واقعی گزارش شود . نویسندگان بر این امر تاکید داشتند که مشخصه های پایدار تر یک فرد – به استثنای برون گرایی زنان – کم تر احتمال دارد که بی وفایی را پیش بینی کنند . « یافته های حاضر نشان می دهند که به احتمال زیاد بی وفایی با شخصیت همسر بیش تر از مشخصه های خود فرد قابل تبیین باشد » . به نا بر این ، محیط منفی که توسط همسر ساخته می شود ، بیش تر از مشخصه های همسر منجر به بی وفایی می شود . آن ها به این نتیجه دست یافتند که « با توجه به تاثیر دوگانه ای که در پژوهش به دست آمد ، برای فهم این که کدام همسر بیشتر در معرض بی وفایی قرار دارد ، باید مشخصه های شخصیت هر دو همسر را بررسی کرد » . ویژگی های هر دو همسر بیشتر از خصوصیات فردی آن ها بی وفایی را پیش بینی می کند .
دید گاه جای گزین
با وقوع بی وفایی در ازدواج برخی از زوج ها تصمیم به طلاق می گیرند ، برخی آن را نا دیده می گیرند و خود را با واقعیت ساز گار می کنند ، و برخی دیگر بی وفایی را نشانه ای برای تغییر و توسعه ی نوع دیگری از رابطه می دانند ؛ به عنوان مثال این که با فرد دیگری رابطه بر قرار کنند . آلیسیا رابل و آنثونی با گارت در بررسی متون مربوطه به این نتیجه رسیدند که وقتی بهزیستی روان شناختی افراد ، تنظیم کلی روابط ، غیرت ، رضایت مندی از روابط جنسی و ثبات روابط در روابطی به غیر از همسر هم به دست آید ، این رابطه جای گزین مناسبی برای موارد بی وفایی خواهد شد . به این معنی که « بیش ترِ پژوهش ها نشان می دهند که بهزیستی روان شناختی و کیفیت روابط با غیر همسر تفاوت چشم گیری با کیفیت آن ها در رابطه با همسر ندارد » .
منبع :
فرم در خواست ترجمه ء متون تخصصی روان شناسی و مشاوره