زندگی بر حسب تقاضا و نیاز های اساسی کودک ؛ بخش دوم

چرا فکر می کنیم که تجربیات اولیه ی یک انسان از اهمیت بسیار بالایی بر خور دار هستند ؟

زیرا زمانی که نیاز های نو زاد بر آورده می شود ، معماری عصبیِ مغز و سیستم های عصبی – زیستی آن ها مورد حمایت قرار می گیرد ، زیرا این سیستم ها به سرعت در حال رشد هستند و امکان کار کرد مناسب مغز را فراهم می آورند . در سطحی بنیادین ، وقتی که نیاز های نو زادان بر آورده می شوند ، آنها به خود شکوفایی می رسند ؛ آن ها خواهند توانست سیستم هدایت درونی خود را دنبال کنند ، سیستمی که از نظر آبراهام مزلو برای خود شکوفایی بسیار حائز اهمیت است . آبراهام مزلو با این نظریه ی روان تحلیل گری موافق بود که عقب ماندن فرد از مسیر خود شکوفایی خویشتن ، در اوایل زندگی و در نتیجه ی خیانت در روابط رخ می دهد . اگر نتوانیم آشیان تکامل یافته ای به کودک خود عرضه داریم ، این خیانتی است به روح ، روحیه و موجودیت کودک خویش .

بر آورده شدن نیاز های بنیادین در همان اوایل زندگی ، منافع بلند مدتی را به همراه دارد ، با این کار کودک در سر تا سر زندگی خود از لحاظ جسمی و روانی محافظت می شود . افراد بزرگ سالی که در سنین خردسالی ، در محیط های مراقبتی پرورش دهنده و پاسخ گو بزرگ شده اند در مقابل موقعیت های استرس زا ، تاب آوری بیشتری از خود نشان می دهند ، سیستم ایمنی بهتری دارند و اضطراب و در حالت کلی مسائل روانی کم تری خواهند داشت ( شانو کوف و همکاران ، 2012 ) .

پژوهش­ های زیادی در علوم اعصاب ، روان شناسی رشد ، زیست مولکولی ، شیمی ، ژنو میک و جامعه شناسی انجام گرفته اند که اهمیت تجارب مراقبتی اولیه را بر روی رشد مغز ، به ویژه قشر پیش پیشانی ، آمیگدال و هیپو کامپ – بخش های حیاتی مغز که یاد گیری ، حافظه و رفتار را بر عهده دارند – نشان داده اند ( سادر من ، 2012 ؛ چام پاین و مینی ، 2007 ؛ گانر و کوو دو ، 2007 ) .

آکادمی اطفال ایالات متحده ی آمریکا ( AAP ) با در نظر داشتن این پژوهش ها ، همه متخصصان اطفال را ترغیب می کند که در خط مقدم محافظان رشد کودک قرار بگیرند زیرا بسیاری از بیماری های افراد بزرگ سال در نتیجه ی اختلال های رشدی به وجود می آیند که در اوایل زندگی شروع شده اند ( شانو کوف و همکاران ، 2012 ، ص 2 ) .

نیازهای برآورده نشده = استرس سم آگین

به نا بر این ، وقتی که نیاز های کودک بر آورده نمی شود ، چه اتفاقی رخ می دهد ؟

پاسخ این پرسش این است : استرس سم آگین بالقوه ای ایجاد می شود . استرس سمی و دل بستگی های تروماتیک در اوایل زندگی ، رشد مغز ، به ویژه نیم کره ی راست را تحت تأثیر قرار می دهد ، در نتیجه :

• عدم توانایی تنظیم حالت های هیجانی به هنگام استرس ، از جمله تنظیم حالت های ترس – وحشت رخ می دهد ،
• بدتنظیمی سیستم جنگ یا گریز ( بخشی از سیستم عصبی خودکار ) ؛ بد تنظیمی سیستم گریز و در نتیجه PTSD ، و بدتنظیمی سیستم های جنگ که موجب اختلال های پرخاش گرانه می شود ،
• بد تنظیمی عصب واگ که با سیستم های اصلی بدن در ارتباط است و و توانایی های اجتماعی افراد را تحت کنترل دارد ( پور گاز ، 2017 ) ،
• اختلال های شخصیت در اوایل بزرگ سالی .

خلاصه این که ، توان بالقوه ی این افراد به طور کامل شکوفا نمی شود . اثرات طولانی مدت عبارت اند از اختلال های شخصیت و تنظیم هیجان . محرومیت از نیاز های بنیادین در سال های اول زندگی منجر به گسستگی های درونی می شود ؛ کودکان کلیت خود را در درون از دست می دهند ( نار ویز ، 2016 ) و از مسیر خود شکوفایی به عقب رانده می شوند . شواهد نشان می دهند که محرومیت از نیاز های بنیادین ( غفلت یا مراقبت بد ) زیان بار تر از آزار های فیزیکی است . کودکانی که مورد غفلت واقع شده اند نقایص شناختی و تحصیلی بیش تری نشان داده اند ، انزوای اجتماعی دارند ، تعامل های آن ها با همتایان خود محدود است و مشکل های درونی سازی شده ی بیش تری در مقایسه با کودکانی که فقط آزار های فیزیکی دیده اند ، نشان می دهند ( هیل دایرد و وولف ، 2002 ) .

https://www.psychologytoday.com/us/blog/moral-landscapes/201803/the-demand-life-and-the-basic-needs-babies

فرم در خواست ترجمه ء متون تخصصی روان شناسی و مشاوره