ADHD و تجارب فرا تمرکز ؛ بخش دوم

تحلیل یافته های پژوهشی

تحلیل یافته ها نشان داد که 82.7 در صد از افراد شرکت کننده ی سالم تجارب فرا تمرکز را داشتند . آن ها این تجربه را یک تا دو بار در هر ماه گزارش کردند که هر دفعه به صورت متوسط بین 18 تا 78 دقیقه به طول می انجامد . هم سو با یافته های قبلی ( هاپ فیلد و همکاران ، 2019 ) در این پژوهش هم همبستگی مثبت کوچکی بین فراوانی فرا تمرکز و نمرات خود گزارش دهی ADHD در نمونه های سالم ما به دست آمد . ما هیچ شواهدی نیافتیم که نشان دهد شدت علائم ADHD  همبستگی مثبتی با مدت و فرا گیری فرا تمرکز دارد . ما برای اولین بار شواهدی را یافتیم که نشان می دهند متغیر های جمعیت شناختی مثل سن ، جنسیت و سطح سواد در تجارب فرا تمرکز نقش دارند ، هرچند که همبستگی کلی آن ها پایین بود . در افراد سالم سن و سطح سواد با وقوع بالای فرا تمرکز ، فرا گیری پایین آن و حد اقل و حد اکثر مدت زمان این تجربه مرتبط بود . این نتایج نشان می دهند که تخصص بالای منتج از افزایش سن و آموزش به احتمال زیاد در تجربه ی فرا تمرکز ، در فعالیت های اندکی ( به احتمال زیاد در حوزه ی تخصصی افراد ) و برای مدت زمان کوتاهی ( به احتمال زیاد نشان دهنده ی حل مساله ی کار آمد تر ) نقش دارد .

ما با مقایسه ی نمونه ها ، نشان دادیم که وقوع فرا تمرکز در افراد دارای ADHD ( 78 در صد ) تقریبا هم اندازه با گروه کنترل ( 74  در صد ) است . هم چنین پژوهش ما یافته ای از فراوانی بالای فرا تمرکز در افراد دارای ADHD نسبت به گروه کنترل سالم به دست نیاورد . در واقع ، فراوانی این تجربه در افراد دارای ADHD اندکی بیش از افراد سالم بود . به نا بر این ، نتوانستیم مشاهده های قبلی ( هاپ فیلد و همکاران ، 2019 ؛ اوزل – کیزیل و همکاران ، 2016 ) را تأیید کنیم که نشان دادند بیماران ADHD فراوانی فرا تمرکز بیش تری نسبت به شرکت کنندگان سالم دارند . به طور متوسط ، مدت زمان فرا تمرکز در هر دو گروه حد اقل 8 – 12 تا حد اکثر 48 – 69 دقیقه گزارش شد . بر خلاف آن چه که پیش بینی شده بود ، افراد دارای ADHD در مقایسه با گروه کنترل حد اقل مدت زمان را برای دوره های فرا تمرکز خود گزارش کردند ، هرچند که این تفاوت در مقایسه با گروه کنترل از معنا داری آماری بر خوردار بود .

سایر عوامل موثر بر یافته های پژوهشی

نا گفته نماند که قابلیت اطمینان به بر آورد مدت زمان فرا تمرکز در این افراد ممکن است تحت تاثیر تحریف های قضاوت درباره ی مدت زمان ( که امری معمول در افراد دارای ADHD  است ) و خطا های اندازه گیری که در مقیاس های خودگزارش دهی دیده می شود ، قرار داشته باشد . پژوهش ما به این مهم دست یافت که فرا تمرکز مخصوص افراد دارای ADHD نیست و افراد شرکت کننده در هر دو گروه ، به طور متوسط در یک تا دو موقعیت اغلب در حین کار – کار خلاقانه و کار با رسانه های اجتماعی – تجارب فرا تمرکز دارند . پس فرا تمرکز در جمعیت سالم هم امری شایع است . علت این اختلاف در یافته ها ممکن است به روش شناختی و تعاریف مفهومی مطالعات مربوط باشد . یکی از ملاحظات مهم روش شناختی مربوط به تاثیر متغیر های سوم است . همان طور که در مطالعه ی حاضر هم به دست آمد ، سن و سطح سواد هم بستگی معنا داری با وقوع ، مدت زمان و فرا گیری فرا تمرکز دارند .

نتیجه گیری

تحلیل همبستگی ما نه در نمونه افراد بزرگ سال سالم و نه در تفاوت های گروه افراد دارای ADHD و نیز گروه کنترل از این ادعا که بین علائم ADHD و فراوانی ، مدت زمان و شیوع فرا تمرکز رابطه وجود دارد ، پشتیبانی نمی کند . این یافته ها در مغایرت با گزارش هایی قرار دارد که مدعی هستند در افراد دارای ADHD ، فراوانی دوره های فرا تمرکز بیش تر است . یافته های ما حاکی از این هستند که انگیزه ، سن ، جنسیت و سطح سواد نقش بیش تری در وقوع ، مدت زمان و شیوع فرا تمرکز دارند .

منبع :

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0891422220302213

فرم در خواست ترجمه ء متون تخصصی روان شناسی و مشاوره